Gaat het goed? Pas op!
Enkele jaren geleden, het was tijdens het tweede jaar van mijn mastercoachopleiding, deed ik een hele waardevolle ontdekking. Ik ontdekte wat ik al jaren eerder had willen ontdekken.
Zoals je weet heb ik heel lang rondgelopen met allerlei fysieke klachten. Meestal was het mijn rug of nek, maar soms verplaatste de pijn zich naar andere delen van mijn lichaam en liep ik ‘opeens’ tijdenlang rond met rsi, hyperventilatie of verkrampte kaken. Natuurlijk passeerde ook destijds al wel regelmatig het woord ‘stress’ de revue. Ik kon dit echter vaak helemaal niet verklaren. Dan zat ik super lekker in mijn vel, had ik energie voor tien en toch leek mijn lichaam er anders over te denken. Ik begreep er niks van!
Ons lichaam reageert overal op
Daar waar ons lichaam reageert op negatieve gebeurtenissen, komen ook blije, gelukkige, energieke momenten in ons lichaam tot uiting. We kennen tenslotte allemaal wel het gevoel van vlinders in de buik als we verliefd zijn.
En dit is dus wat ik ontdekte tijdens een hele mooie oefening op deze bewuste studiedag. Kort gezegd kwam de oefening er op neer dat we in gedachten terug gingen naar een blije gebeurtenis, en gingen screenen wat deze gedachtes fysiek teweeg brachten. En toen ontdekte ik het dus: die zere kaken, die onrustige ademhaling en verkrampte armen: het had allemaal met adrenaline te maken.
Positieve stress
Ik kan het eigenlijk niet anders omschrijven dan als positieve stress. Mijn hart gaat sneller kloppen, ik ga onrustig en hoog ademen, spieren verkrampen en ik voel me ontzettend hyper. En tja, da’s even wel lekker natuurlijk, maar dat houd je natuurlijk ook geen eeuwigheid vol. Want wanneer ik maar lang genoeg in mijn gevoel de hele wereld aan te kunnen, blijf hangen en stuiterend door het leven blijf gaan, dan gaat dit vroeg of laat natuurlijk ook mis.
Wat heb je nodig?
Ik moest aan dit alles terugdenken toen het onlangs allemaal even lekker liep. Ik merkte het direct op: mijn kaken schoten weer in de verkramping, ik ging alles snel-snel doen en de onrust gierde door mijn lichaam. Ik kon me ook totaal niet meer concentreren op mijn werk. En hoe fijn is het dan als je weet wat je op zo’n moment nodig hebt. In plaats van in mijn achtbaan te blijven zitten, stapte ik er uit om te ontladen. Even de vertraging opzoeken, naar buiten, kop in de wind en vooral ook even afstand nemen.
Het is zo prettig om jezelf te kunnen geven wat je nodig hebt. Ik geloof namelijk niet dat ik die fysieke reacties nou echt kan voorkomen. Het is gewoon mijn reptielenbrein dat reageert. Maar goddank bestaat er ook nog zoiets als het menselijk brein. En het is dat deel van mijn brein dat mij aanzet tot ander gedrag en mij weer in het gareel krijgt!
Ik ben heel benieuwd of je dit gevoel herkent. Hoe reageert jouw lichaam? En, wat doe je in dergelijke situaties?
Ik wens je een mooie week.
Wil je meer weten hierover of ben je op zoek naar een stukje begeleiding om meer rust in jouw dagelijks leven te creƫren? Neem vrijblijvend contact met mij op voor de mogelijkheden! Of download mijn gratis meditatie via onderstaande knop.