Wat heeft een burn-out met rouwverwerking te maken?
Wanneer er een dierbare overlijdt dan kom je in een rouwproces terecht. Een proces dat verschillende fases kent, waaronder verdriet en boosheid, maar ook acceptatie en loslaten. Allemaal fases die stuk voor stuk doorlopen worden en belangrijk zijn voor het verwerkingsproces. Neem je niet de ruimte om te rouwen, dan is de kans groot dat je vroeg of laat alsnog het deksel op je neus krijgt.
Natuurlijk gaan we allemaal anders met verlies om. De Zwitserse psychiater Elisabeth Kübler-Ross ontdekte echter dat er vijf verschillende fases zijn, die vrijwel iedereen bij ingrijpende veranderingen doorloopt. Hierbij gaat het niet alleen om situaties waarin een naaste overlijdt, maar ook om het verlies van een baan, een reorganisatie of echtscheiding. Zij ontwikkelde op basis hiervan onderstaande rouwverwerkingscurve.
Ook bij een burn-out ga je door een rouwproces heen. Ik merk het steeds weer aan de mensen die bij mij komen. Hoewel ze allemaal verschillend zijn en hun eigen verhaal hebben, zie ik een grote rode draad en zijn de 5 fases in min of meerdere mate te herkennen.
DE VIJF FASES VAN ROUW
Fase 1. Ontkenning Wanneer je aan de bel trekt voor hulp dan ben je deze fase al voorbij. Toch gaat er aan het erkennen van een burn-out vaak een groot ontkenningsproces vooraf: nee hoor, het gaat prima met mijn, of, even een weekje vakantie en ik ben er wel weer. Ook wil je het verband niet zien van verschillende, almaar opstapelende klachten en besteed je slechts aan symptoombestrijding (fysiotherapeut voor vastzittende schouders, medicatie voor slecht slapen, enz.)
Fase 2. Woede Waarom moet mij dit overkomen? ‘Ze’ moeten altijd mij hebben! Tuurlijk, dat kan er óók nog wel bij. In deze fase ben je boos op jezelf, maar ook op de wereld om je heen. Bij de een uit boosheid zich in agressie, bij de ander meer in verdriet. Ook zie ik veel dat mensen deze gevoelens proberen weg te stoppen, ze mogen er niet zijn. Toch is het belangrijk om boosheid te erkennen en te onderzoeken wat hier aan ten grondslag ligt.
Fase 3. Onderhandelen Als ik nu nog even een weekje de schouders eronder zet dan ben ik er wel weer, of, als ik dit zus niet had gedaan, dan had ik me niet zo gevoeld. In deze fase worden allerlei mogelijke oplossingen bedacht om maar niet de daadwerkelijke situatie in te hoeven zien.
Fase 4. Depressie Ook wel de put genoemd. Het moment waarop je instort en inziet dat het zo niet langer gaat. De werkelijkheid dringt door en de situatie voelt uitzichtloos. Je trekt je terug, zondert je af of zoekt verdoving in pijnstillers of alcohol en drugs. Je hebt geen idee hoe je ooit weer uit dit diepe dal vandaan moet komen.
Een docent van mij verwoordde echter heel mooi, dat de put een doel dient, hoe diep en donker deze ook is:
“Het voordeel van in de put zitten: je hebt een bodem onder je voeten om je van af te zetten” (Drs. De Kler)
Dit is ook precies waarom mensen hun burn-out achteraf gezien vaak dankbaar zijn. Zonder deze burn-out waren zij op dezelfde voet verder gegaan. Een burn-out dwingt tot het maken van keuzes, tot het nemen van rigoureuze beslissingen. En uiteindelijk kom je er sterker en beter uit.Fase 5. Aanvaarding In deze fase stop je eindelijk met vechten en accepteer je de situatie zoals die is. Na verloop van tijd ontstaat er ruimte en energie om weer dingen op te gaan pakken, en vaak ook om nieuwe plannen te maken. Het is de fase waarin je misschien wel besluit om het roer volledig om te gooien: je verandert van baan, beëindigt je relatie en kiest eindelijk voor de dingen waar je blij van wordt.
En nu jij zeg eens eerlijk, welke fases uit de curve herken jij? En waar bevind je je op dit moment? Welke eerste, hele kleine stap kun je zetten om naar de volgende fase te komen?
Wil je meer weten hierover of ben je op zoek naar een stukje begeleiding om meer rust in jouw dagelijks leven te creëren? Neem vrijblijvend contact met mij op voor de mogelijkheden! Of download mijn gratis meditatie via onderstaande knop.