Meer energie dankzij salami

JIJ ZONDER PIJN

Weet je nog hoe het was toen je geen pijn had? Je werkte vijf dagen per week, ging een paar avonden per week sporten en ook het weekend zat bomvol met etentjes, familiebezoekjes, afspraken met vrienden, gezinsuitjes en huishoudelijke activiteiten. Een lekker druk en gezellig leven. Een leven zoals ‘iedereen’ dat leeft. Een leven dat je een voldaan en vertrouwd gevoel geeft.

Als je het schematisch zou moeten weergeven dan zou je dag er als volgt hebben uitgezien:

JIJ MET PIJN

En dan komt de pijn en die gaat niet meer weg. In eerste instantie ga je gewoon door zoals je oude ik gewend was te doen. Je bent tenslotte geen oud wijf en dat drukke leven dat hoort nou eenmaal bij je. Bovendien wordt er van alles van je verwacht, dus ook al zou je minder willen doen, het kan gewoonweg niet. Maar er komt een moment dat het echt niet meer gaat. Je accu is leeg en je stort volledig in. Je staat moe op en gaat nog vermoeider naar bed en je belastbaarheid neemt drastisch af. Je meldt je ziek op je werk, gaat niet meer naar de sportschool en je bomvolle weekend maakt plaats voor hele dagen lamlendig op de bank hangen. Je schaamt je, voelt je schuldig en bent boos en verdrietig omdat je lichaam het laat afweten.

Schematisch ziet je dag er nu als volgt uit:

Waarschijnlijk merk je al snel dat je je van beide levensstijlen niet beter gaat voelen. Doorgaan alsof er niets aan de hand is hou je niet vol, maar van hele dagen niets doen ga je je ook alleen maar beroerder voelen. Je bent in een vicieuze cirkel beland: je hebt pijn -> je bent moe -> je wordt steeds inactiever -> je krijgt meer pijn -> je wordt nog moeier -> enz.

Om dit patroon te doorbreken is het belangrijk om je gedrag aan te passen, je levensstijl te wijzigen. Ik had zelf naar mijn idee al een heleboel (zelfbedachte) technieken geprobeerd, maar de salamitechniek was nieuw voor mij! En omdat de ik-negeer-de-pijn-en-ga-gewoon-door-techniek en de ik-laat-alles-uit-mijn-handen-vallen-en-neem-volledige-rust-techniek niet hadden gewerkt, was ik een en al oor naar die salami toen deze mij als een worst werd voor gehouden door mijn maatschappelijk werkster.

DE SALAMITECHNIEK

Wanneer je een salamiworst in één keer helemaal opeet dan word je misselijk. De worst is veel te vet en te kruidig, dat vindt je lichaam niet fijn. Wanneer je de worst echter in plakjes snijdt, steeds een klein stukje eet en de worst rustig laat verteren, dan krijg je de worst ook op, maar blijft het lekker. Dit noemen we de salamitechniek.

De salamitechniek is ervoor bedoeld om je energieniveau op een systematische manier op te bouwen. Je maakt een goede verdeling tussen inspanning en ontspanning. Schematisch ziet je dag er met deze nieuwe aanpak er als volgt uit:

Wat zijn de salamiworsten in jouw leven? En probeer je die allemaal in een keer op te eten of snij je de worst keurig in plakjes? Mijn salamiworsten bestaan voornamelijk uit werk (nee, die HR-baan niet meer, maar bloggen is ook een serieuze aangelegenheid!), huishoudelijke activiteiten en de zorg voor mijn zoontje.

Ik pas de salamitechniek inmiddels al een tijdje toe in mijn leven en merk dat ik daar erg veel baat bij heb en niet meer continue achter de feiten aan hol. Zo probeer ik nooit meer dan twee plakken worst achter elkaar te eten. Dus op een dag dat ik voor mijn zoontje zorg ,werk ik bijvoorbeeld niet aan mijn blog en beperk ik huishoudelijke activiteiten tot het minimale.

Daarnaast zorg ik ervoor dat ik een plak worst laat verteren. Uurtje geblogd? Half uurtje uitbuiken. Dit verteren bestaat voor mij bijvoorbeeld uit wandelen/joggen, mediteren, boek lezen, koffie drinken met een vriendin of de hertjes voeren met mijn zoontje.

Hoe zorg jij ervoor dat je al die salamiworsten verteert? En eet je je buik vaak helemaal vol of stop je zodra het nog lekker is?

Bron: de Pijn de Baas, Dr. Frits de Winter