Pijn en communicatie: 6 dingen die je moet weten
Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet, en het is…..pijn! Want tja, hoe ziet pijn eruit? Hoe ziet iemand met pijn eruit? En hoe gedraagt iemand zich? Wat kan diegene wel en wat niet? Pijn is over het algemeen niet aan de buitenkant te zien. Tenzij je met je been in het gips zit natuurlijk, dan is het zo duidelijk als wat. Duidelijk voor de buitenwereld, maar ook voor jezelf. Er is een oorzaak, er is een diagnose en er is een oplossing met over het algemeen ook nog een redelijk duidelijk tijdpad.
Ik heb dan ook vaak ‘verlangd’ naar een gipsenpoot of mitella om mijn. Je weet wat er loos is, wat je er aan kunt doen en hoelang je ermee zoet bent. En bovendien hoef je ook niet steeds uit te leggen wat er aan scheelt en wat je wel en niet kan, dat is voor iedereen helder. De communicatie verloopt een stuk soepeler.
Want wat antwoord je als iemand je vraagt wat je hebt, terwijl je dat eigenlijk zelf niet eens weet. De ene dag verga je van de pijn en een dag later lijkt er niets aan de hand te zijn. Onbegrijpelijk! En dan vind je het gek dat je vrienden of collega’s je niet begrijpen? Is dat wel zo’n reële gedachte als je zelf nauwelijks kunt verklaren wat eraan scheelt? Gister stond je nog gezellig tot in de kleine uurtjes op een feestje. Logisch toch dat je omgeving denkt dat het weer goed gaat of allemaal wel meevalt?
In het verleden was ik regelmatig boos, teleurgesteld of verdrietig als er in mijn ogen te weinig begrip en medeleven werd getoond. Zielig thuis zitten kniezen en maar hopen dat er iemand belt die vraagt hoe het met je gaat. En juist op zulke momenten blijft het stil!
PIJN HEB JE NIET ALLEEN
Wat ik me echter nooit zo erg heb beseft, is dat pijn niet alleen heel moeilijk is voor jezelf, maar ook voor je omgeving. Pijn is een pijnlijk onderwerp. Veel mensen vinden goede communicatie over chronische pijn erg lastig. Je partner, vrienden, familie en andere naasten vinden het vaak erg lastig hoe ze met jou en je pijn om moeten gaan, hoe ze de communicatie met je aan moeten gaan.
Maar wat maakt dat jouw pijn zo lastig is voor je omgeving? Zoals ik al zei, pijn is (meestal) niet te zien aan de buitenkant. Het is voor anderen daarom moeilijk om in te schatten of je pijn hebt. Ook is pijn een pijnlijk onderwerp. Mensen vinden het lastig om erover te beginnen, want misschien zit je daar wel helemaal niet op te wachten. Je bent nu net zo vrolijk en dat wil men niet verpesten door over je pijn te beginnen. Daarnaast is pijn gewoonweg niet interessant. Vat dit niet te persoonlijk op, meestal is het niet persoonlijk bedoeld als mensen zich niet interesseren voor jouw pijn.
Omdat pijn onvoorspelbaar en niet constant is, is het bovendien niet alleen voor jezelf maar ook voor je omgeving moeilijk om in te schatten wat je mogelijkheden zijn. Tot slot veroorzaakt pijn negatieve emoties waardoor je tegenstrijdige boodschappen geeft. De ene keer ‘schreeuw’ je om aandacht, terwijl je op een ander moment misschien zegt: ‘Laat me toch met rust, ik heb geen hulp nodig’.
COMMUNICATIETIPS
Tja, als je het zo stelt dan is het niet zo gek toch dat pijn ook voor je omgeving ontzettend moeilijk is? Vanuit die gedachte ben ik me gaan verdiepen in de communicatie over pijn. Ik heb een aantal tips voor je:
- Verleg het accent Praat niet alleen óver je klachten, maar leg uit wat de pijnklachten betékenen in jouw leven, welke invloed de pijn heeft.
- Sluit anderen niet buiten Anderen buitensluiten is heel frustrerend voor je omgeving. Mensen voelen zich machteloos en de kloof tussen jou en de ander wordt steeds groter. Dus ook al heb je soms misschien het gevoel dat je je het liefst wilt terug trekken en het zelf allemaal wel oplost, doe dit niet!
- Vraag om hulp Vertel de ander duidelijk wat je aan hulp verwacht en waarom. Doe dit niet één keer, maar blijf het herhalen. Een ander kan niet ruiken wanneer je hulp nodig hebt en wil je misschien niet teveel betuttelen door je dingen uit handen te nemen.
- Durf je kwetsbaar op te stellen Heb je de neiging om je problemen weg te lachen, af te doen met een geintje? Of vermijd je pijnlijke onderwerpen liever helemaal? Gedeelde smart is halve smart. Deel je emoties, hoe meer je dit doet, hoe groter de onderlinge betrokkenheid wordt.
- Stop met kreunen, steunen en moeilijk kijken Persoonlijk vind ik niets zo irritant als mensen die kreunend, zuchtend en met pijnlijke blikken kenbaar proberen te maken dat ze pijn hebben. Maar, ik geef toe, ik betrap mezelf er ook weleens op! Soms is klagen en zielig doen gewoon best even lekker! Deze manier van communiceren werkt echter alleen maar averechts, het bederft de sfeer en een ander weet niet goed wat te doen met deze signalen.
- Accepteer dat je omgeving het soms ook moeilijk met je heeft Niet alleen jij bent regelmatig boos, verdrietig of gefrustreerd over je pijn. Dit geldt voor jouw omgeving ook. Accepteer dat bijvoorbeeld je partner ook verdriet heeft over jouw situatie en er soms van kan balen als dit extra werk van hem vraagt. Die ander is ook maar een mens.
Vind jij het ook lastig hoe je nou het beste de communicatie over pijn kunt aanpakken? Waar loop jij zoal tegenaan? Ik ben benieuwd of je wat kunt met deze tips. Heb je zelf nog goede tips? Deel ze vooral!
Bron: boek de Pijn de Baas, dr. Frits Winter
Wil je meer weten hierover of ben je op zoek naar een stukje begeleiding om meer rust in jouw dagelijks leven te creëren? Neem vrijblijvend contact met mij op voor de mogelijkheden! Of download mijn gratis meditatie via onderstaande knop.